Slaapmiddelen, kalmeringsmiddelen, antidepressiva en pijnstillers zijn medicijnen die vaak worden gebruikt. Deze medicijnen worden meestal tijdelijk voorgeschreven door een arts om slaapproblemen, stress, angst of pijn tegen te gaan. Iemand die medicijnen gebruikt is minder gevoelig voor prikkels van buitenaf, omdat deze middelen zorgen voor verminderde activiteiten in de hersenen en in het centrale zenuwstelsel. Door het ontspanningseffect gebruikt een aanzienlijk deel van de mensen die medicatie krijgt voorgeschreven een middel langer dan nodig is. Veel medicijnen bevatten werkzame stoffen die zeer verslavend werken. Zelfstandig stoppen is vaak niet of nauwelijks meer mogelijk, omdat in zeer korte tijd tolerantie kan worden opgebouwd en er in dat geval ook steeds meer medicatie nodig is voor hetzelfde effect. Er is dan sprake van een medicijnverslaving.
In dit blog belichten we dit type verslavingsproblematiek. Het is niet makkelijk om hier vanaf te komen, maar het multidisciplinaire team van een GGZ-instelling die in verslavingszorg is gespecialiseerd biedt de juiste hulp.
Wat zijn de symptomen van een medicijnverslaving?
Als iemand last heeft van verschillende kenmerken is de kans groot dat die verslaafd is aan medicijnen. Iemand met een medicijnverslaving voelt zich niet meer prettig zonder het gebruik van medicijnen, neemt steeds vaker en eerder medicijnen in, wordt nerveus van het idee dat er onvoldoende medicijnen in huis zijn, en denkt niet meer zonder medicatie te kunnen slapen of leven. Daarnaast heeft iemand met deze problematiek een gebrek aan concentratie en komt die warrig over, voelt die persoon zich extreem lui en vermoeid, is er geen energie voor dagelijkse activiteiten en worden emoties afgevlakt en ervaart diegene geen verdriet of plezier meer. Als iemand is verslaafd aan medicijnen heeft die ontwenningsverschijnselen bij het niet gebruiken van het medicijn, zoals: misselijkheid, trillen, angst, transpireren, rusteloosheid, prikkelbaarheid en spierpijn. Als iemand probeert te stoppen, wordt die onrustig en nemen klachten toe.
Wanneer is sprake van een verslaving aan medicijnen?
Soms is het lastig in te schatten of er echt sprake is van een probleem. De frequentie en de mate van het gebruik zijn bepalend voor de ernst van een medicijnverslaving. Vaak haalt iemand met een medicijnverslaving stilzwijgend voortdurend – vaak jarenlang – herhaalrecepten op. Totdat de huisarts of apotheker ingrijpt of de patiënt zelf een hogere dosis probeert te krijgen. Verder zijn de consequenties van het medicijngebruik van belang. Er is sprake van een medicijnverslaving wanneer iemand afhankelijk is geworden van medicatie en niet of nauwelijks zelfstandig kan stoppen. Het gebruik leidt voortdurend tot dezelfde problemen en er is vaak steeds meer van het medicijn nodig om het gewenste effect te bereiken. Bij bepaalde medicijnen is er niet veel tijd nodig om er verslaafd aan te raken en soms duurt dit slechts enkele weken. Een medicijnverslaving kan veel kapot maken en het kan ernstige fysieke en psychische gevolgen hebben.
Hulp van een in verslavingszorg gespecialiseerde GGZ-instelling
Medicijnverslaving is een veelvoorkomende aandoening. Een in verslavingszorg gespecialiseerde GGZ-instelling is in staat om samen met de cliënt de weg naar herstel te bewandelen en kan helpen bij een paracetamol verslaving of een andere pijnstiller, slaapmiddel, kalmeringsmiddel of antidepressivum. Verslaving aan geneesmiddelen op recept kan bij veel mensen voorkomen, aangezien de medicatie is bedoeld om betere slaap te bewerkstelligen of om fysieke pijn en psychische problemen te verlichten. Bovendien kunnen deze medicijnen als een drug werken doordat ze de hersenen veranderen en afhankelijkheid in de hand werken. Omgaan met een medicijnverslaving is gecompliceerd omdat medicatie in specifieke gevallen is toegestaan en als remedie wordt voorgeschreven. Gebruikers ervaren tijdens de detoxperiode die is bedoeld om van de verslaving af te komen uiteenlopende ontwenningsniveaus op basis van de dosis die ze gebruiken en de stof in hun systeem.
Om een gespecialiseerd herstelplan op te stellen dat het beste bij iemand past, benaderen de medische professionals van een verslavingszorginstelling elke persoon met die informatie in gedachten. De medisch specialisten zullen de fysieke vitaliteit controleren om eventuele problemen te verlichten. Na de detoxificatie volgt gedragstherapie die het herstel vergemakkelijkt en een toekomstige terugval voorkomt.
Recente reacties